ΕΡΩΤΑΣ

Φευγει...σαν το βραδυνο καραβι

που απ΄το λιμανι βγαινει

γεματο φωτα λαμπερα,απομακρυνεται

χωρις να περιμενει

σιγα-σιγα χανεται στην θαλασσα

ωσπου μια φωτεινη κηλιδα

στον οριζοντα να μεινει

Οσο κι αν πεισμωνεις δεν το κρατας

θα παψεις να το βλεπεις

Θα ξεχασεις την μυρωδια του καβου

του φουγαρου,τ'ασταριου...

Μονο καποιος φαρος αν εισαι τυχερος

θα σ'οδηγαει μεσα στο μαυρο φως

θα σου θυμιζει μερες παλιες πικρες

που γλυκισαν

κι αλλες μικρες γλυκες

που επαψαν να σε καινε

μονο ενα χαμογελο σου φερνουνε στα χειλη

..κι αυτο ειναι ολο

Κασος,Μαρτιος '06