Ο ηλιος πεφτει και με βρισκει στο Νοτιο Μαροκο.Καραβανι με καμηλες πηγαινοντας προς την ερημο sahara,ανατολικα της Zagora,μας περιμενει μεγαλη βολτα και μια σκηνη μεσα στην ερημο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Την ειδε στην παραλια..μετα απο τοσα χρονια ειχε ξεχασει και την αναμνηση ακομη σαν τις κασσετες τις παλιες και σκονισμενες σαν τους κηπους που αφεθηκαν στους σκληρους χειμωνες σαν τις αγκαλιες στη μεση του δρομου οταν μενουν οι ανθρωποι μονοι οταν ακομα κι ο ηλιος παγωνει σαν αντικρυζει τον χρονο που φευγει.. Σε μια και μονη στιγμη στριμωχτηκαν τα τελευταια χρονια και εζησε ενα θεατρο που το εβλεπε για παντα. Δεν τον αγγιξε.Εσκυψε κι εφυγε.
ΜΟΥΣΙΚΑ
ποια συλλαβη σου ταιριαζει καλυτερα?
Αρχειοθήκη ιστολογίου
- Φεβρουαρίου (5)
Πρωτη εικονα
- jonAthan
- Θεσσαλονικη, Μακεδονια, Greece
- κι ο γλαρος ρωτησε τον γεροντα αν ποτε θα μπορεσει να πεταξει κι ο γεροντας του απαντησε οτι το κανει ηδη
1 σχόλιο:
Γεια και χαρα σου zank, παρτα-παρτα. Να ταξιδεύεις πιο συχνα να μας ταξιδευεις κι εμας. Και οταν αφήνεις σχολια να λες και τ ονοματακι σου μην ντρεπεσαι...
Δημοσίευση σχολίου